Hidrogen deuterida

Hidrogen deuterida
Nama
	Nama IUPAC Hidrogen deuterida
Pengecam
No. Pendaftaran CAS	13983-20-5 ;
Imej model 3D Jmol	Imej berinteraktif;
ChEBI	CHEBI:29237 ;
ChemSpider	146609 ;
ECHA InfoCard	100.034.325
Nombor EC	237-773-0;
PubChem CID	167583;
Nombor PBB	1049
	InChI InChI=1S/H2/h1H/i1+1 Key: UFHFLCQGNIYNRP-OUBTZVSYSA-N ; InChI=1/H2/h1H/i1+1 Key: UFHFLCQGNIYNRP-OUBTZVSYED;
	SMILES [2HH];
Sifat
Formula kimia	H[2H]
Jisim molar	3.02204 g mol−1
Takat lebur	−259 °C (−434.2 °F; 14.1 K)
Takat didih	−253 °C (−423.4 °F; 20.1 K)
Bahaya
Pengelasan EU	{{{value}}}
Frasa R	Templat:R12
Frasa S	Templat:S16, Templat:S33, S36, S38
NFPA 704 (berlian api)	4 0 0
Suhu; autopenyalaan	571 °C (1,060 °F; 844 K)
Sebatian berkaitan
	Kecuali jika dinyatakan sebaliknya, data diberikan untuk bahan-bahan dalam keadaan piawainya (pada 25 °C [77 °F], 100 kPa).
	pengesahan (apa yang perlu: /?)
	Rujukan kotak info

Hidrogen deuterida ialah satu molekul dwiatom yang terdiri daripada dua isotop hidrogen: isotop utamanya protium, ¹H dan deuterium, ²H. Formula kimianya ialah H²H dan singkatnya HD.

Keterdapatan semulajadi sunting

Hidrogen deuterida ialah komponen kecil dalam gas hidrogen semulajadi. Dalam atmosfera gergasi gas terutamanya, hidrogen deuterida membentuk sebahagian kecil yang jelas di dalam komposisi atmosfera tersebut, dengan kepekatan antara kira-kira 30 dan 200 ppm. HD juga telah ditemui dalam tinggalan supernova^[1] dan sumber-sumber lain.

Keterdapatan HD dan H₂ dalam gergasi-gergasi gas
Planet	HD	H₂
Musytari	~0.003%	89.8% ± 2.0%
Uranus	~0.007%	83.0% ± 3.0%
Neptun	~0.019%	80.0% ± 3.2%

Spektrum pancaran radio sunting

HD dan H₂ memiliki spektrum pancaran yang sangat serupa, tetapi frekuensi pancarannya berbeza.^[2]

Frekuensi bagi peralihan pusingan J = 1-0 HD pada 2.7 THz yang penting dalam bidang astronomi telah diukur dengan radiasi FIR boleh tala dengan ketepatan 150 kHz.^[3]

Lihat juga: Spektroskopi pusingan

Rujukan sunting

^ Neufeld, David A.; Hollenbach, David J.; Kaufman, Michael J.; Snell, Ronald L.; Melnick, Gary J.; Bergin, Edwin A.; Sonnentrucker, Paule (2007). "SpitzerSpectral Line Mapping of Supernova Remnants. I. Basic Data and Principal Component Analysis". The Astrophysical Journal. 664 (2): 890. arXiv:0704.2179. Bibcode:2007ApJ...664..890N. doi:10.1086/518857.
^ Quinn, W.; Baker, J.; Latourrette, J.; Ramsey, N. (1958). "Radio-Frequency Spectra of Hydrogen Deuteride in Strong Magnetic Fields". Phys. Rev. 112 (6): 1929. Bibcode:1958PhRv..112.1929Q. doi:10.1103/PhysRev.112.1929.
^ Evenson, K. M.; Jennings, D. A.; Brown, J. M.; Zink, L. R.; Leopold, K. R. (1988). "Frequency measurement of the J = 1-0 rotational transition of HD". Astrophysical Journal. 330: L135. Bibcode:1988ApJ...330L.135E&db_key=AST Check |bibcode= length (bantuan). doi:10.1086/185221.

Bacaan lanjut sunting

Pemerhatian hidrogen deuterida oleh Spitzer

Rencana berkenaan kimia ini ialah rencana tunas. Anda boleh membantu Wikipedia dengan mengembangkannya.

[1] Neufeld, David A.; Hollenbach, David J.; Kaufman, Michael J.; Snell, Ronald L.; Melnick, Gary J.; Bergin, Edwin A.; Sonnentrucker, Paule (2007). "SpitzerSpectral Line Mapping of Supernova Remnants. I. Basic Data and Principal Component Analysis". The Astrophysical Journal. 664 (2): 890. arXiv:0704.2179. Bibcode:2007ApJ...664..890N. doi:10.1086/518857.

[2] Quinn, W.; Baker, J.; Latourrette, J.; Ramsey, N. (1958). "Radio-Frequency Spectra of Hydrogen Deuteride in Strong Magnetic Fields". Phys. Rev. 112 (6): 1929. Bibcode:1958PhRv..112.1929Q. doi:10.1103/PhysRev.112.1929.

[3] Evenson, K. M.; Jennings, D. A.; Brown, J. M.; Zink, L. R.; Leopold, K. R. (1988). "Frequency measurement of the J = 1-0 rotational transition of HD". Astrophysical Journal. 330: L135. Bibcode:1988ApJ...330L.135E&db_key=AST Check |bibcode= length (bantuan). doi:10.1086/185221.

[1]

[2]

[3]