Saeroen (Ejaan yang Disempurnakan: Saerun; 1920-an-1962) ialah seorang wartawan dan penulis skrip Indonesia. Dilahirkan di Yogyakarta, beliau menjadi wartawan selepas masa bekerja di sebuah stesen kereta api. Menjelang pertengahan tahun 1930-an beliau telah menubuhkan Pemandangan harian dengan Raden Hajji Djunaedi dan menulis rencana pengarang dengan nama pena Kampret. Apabila kertas yang telah dibubarkan, Saeroen hanyut ke dalam industri filem sebagai seorang penulis, membuat penampilan sulungnya dengan Albert Balink menerusi Terang Boelan (1937). Sebahagian besar daripada hidup kemudian dihabiskan bekerja dengan beberapa penerbitan kecil.

Saeroen
Saeroen, c. 1958
Kelahiran
Meninggal dunia6 Oktober 1962
WarganegaraIndonesia
Nama lainKampret (nama pena)
PekerjaanWartawan, penulis skrin
Karya terkenal
Terang Boelan

Kehidupan awal dan kerjaya

sunting

Saeroen dilahirkan di Yogyakarta, Hindia Timur Belanda, kepada punggawa (abdi dalem) dan isterinya. Selepas gagal menyiapkan persekolahannya di dua buah sekolah rendah yang berbeza, di mana beliau bekerja membersihkan kereta kuda dan menghantar surat khabar, beliau lulus ujian bertulis bersamaan dengan diploma sekolah rendah.[1] Beliau kemudian pergi ke Batavia (zaman moden Jakarta) untuk bekerja di sebuah stesen kereta api. Selepas beberapa bulan beliau telah diminta untuk bekerja di penerbitan berita pekerja kereta api, Vereniging van Spoor-en TramPersoneel.[2]

Berminat dalam akhbar, Saeroen meninggalkan kerjanya dan terlibat dengan beberapa penerbitan arus perdana, termasuk Siang Po dan Keng Po milik Cina. Beliau kemudiannya menubuhkan harian Pemandangan dengan Raden Hajji Djunaedi, menulis rencana pengarang yang dipanaskan dengan nama pena Kampret.[2][3] Pada masa editorial adalah tulang belakang penerbitan kecil, dan beberapa wartawan telah lebih dikenali dengan nama pena mereka daripada nama-nama kelahiran mereka.[1] Walaupun edaran akhbar tersebut berkembang dengan cepat,[4] editorial Saeroen membawa kepada Pemandangan ditutup oleh kerajaan kolonial Belanda pada pertengahan 1930-an.[2] Ini dilaporkan berikutan editorial nasionalis di mana Saeroen menggambarkan Mohammad Husni Thamrin sebagai perdana menteri "Republik Indonesia Bersatu".[4]

Kerjaya filem

sunting

Dengan Pemandangan ditutup dan agensi berita Antara yang baru ditubuhkan mendapat kekuatan yang lebih besar, Saeroen telah diminta untuk mengetuai meja asli di agensi berita Belanda yang dikendalikan iaitu Aneta,[5] di mana beliau juga berkhidmat sebagai penterjemah.[2] Sekitar 1936 Saeroen telah didatangi oleh Albert Balink dan Wong bersaudara bekerja pada kerjasama filem baru mereka, Terang Boelan, dilaporkan yang pertama sahaja untuk meningkatkan dialog tetapi kemudian sebagai penulis skrip utama. Apabila Saeroen telah mempunyai pengalaman dengan rombongan teater popular Toneel, dia mampu untuk menulis cerita yang menarik pada tradisi teater dan menjadi popular di kalangan anak negeri.[6] Filem kisah cinta dibintangi Rd Mochtar dan Roekiah, merupakan satu kejayaan komersial, meraih pendapatan 200,000 dolar Selat di British Malaya;[7] ia terbukti menjadi penerbitan yang paling berjaya di kawasan itu sehingga Krisis (1953), dikeluarkan selepas Indonesia merdeka.[8]

Selepas kejayaan Terang Boelan dan penghijrahan Balink ke Amerika Syarikat, banyak pelakon dan krew - termasuk Saeroen - telah ditandatangani dengan Tan's Film. Filem pertama Saeroen dengan syarikat itu, Fatima (1938), merupakan satu kejayaan komersial, meraih pendapatan 200,000 gulden pada bajet 7000 gulden.[9] Sekitar 1939, beliau telah ditangkap kerana mempengaruhi media negara dengan dana Jepun, menghabiskan sembilan bulan penjara.[10] Pada tahun itu beliau juga menulis Gagak Item untuk Tan's, sebuah karya yang diilhamkan oleh Zorro.[11][12]

Sejak dua tahun yang berikut Saeroen menulis empat buah filem lagi sambil terus menulis dalam Pemandangan, yang telah ditubuhkan semula. Pada tahun 1940 beliau menulis dua filem untuk Union Films:[13] Harta Berdarah, cerita tentang harta yang terkutuk,[14] dan Bajar dengan Djiwa, sebuah drama berkisarkan interaksi antara beberapa keluarga, termasuk dermawan Basuki dan Umar.[15] Sebuah filem lagi telah disiapkan bagi syarikat itu pada tahun 1941, Asmara Moerni. Pada tahun 1942 Saeroen menulis dua karya untuk Star Film:[16] Ajah Berdosa,[17] dan Pah Wongso Tersangka.[18]

Kehidupan seterusnya

sunting

Aktiviti Saeroen semasa pendudukan Jepun (1942-1945) dan revolusi kebangsaan (1945-1949) tidak diketahui.[10] Beliau muncul semula pada tahun 1953 sebagai seorang penulis untuk beberapa akhbar, termasuk Lukisan Dunia, Dewan Rakjat, dan Warta Bogor – Yang terakhir yang beliau menerbitkan sendiri.[2] Tulisan-tulisan ini sekali lagi diterbitkan menggunakan nama pena Kampret.[10]

Sejak beberapa tahun akan datang Saeroen terus bekerja sebagai seorang wartawan semasa membuka beberapa buah hotel di Cipayung dengan nama-nama kelawar bertemakan, termasuk Kampret, Kalong (keluang[19]), dan Kelelawar (kelawar ladam bulat[20]);[2] beliau juga dilaporkan telah membantu menaikkan anak-anak Titien Sumarni selepas kematian pelakon itu.[21] Saeroen meninggal dunia di Bogor, Jawa Barat, pada 6 Oktober 1962.[2]

Filemografi

sunting

Semuanya sebagai penulsi skrip:

Bibliografi

sunting
  • Dibelakang Lajar Journalistiek Indonesia. Batavia. 1936. OCLC 1827199. Unknown parameter |trans_title= ignored (bantuan)

Rujukan

sunting
Nota kaki
  1. ^ a b I.N. 1981, m/s. 145.
  2. ^ a b c d e f g Filmindonesia.or.id, Saeroen.
  3. ^ KBBI, m/s. 613.
  4. ^ a b I.N. 1981, m/s. 146.
  5. ^ I.N. 1981, m/s. 147.
  6. ^ Biran 2009, m/s. 169, 171.
  7. ^ Biran 2009, m/s. 171.
  8. ^ Anwar 2004, m/s. 84.
  9. ^ Biran 2009, m/s. 175.
  10. ^ a b c I.N. 1981, m/s. 150.
  11. ^ Filmindonesia.or.id, Filmography.
  12. ^ Biran 2009, m/s. 176.
  13. ^ Biran 2009, m/s. 233.
  14. ^ Filmindonesia.or.id, Harta Berdarah.
  15. ^ Filmindonesia.or.id, Bajar dengan Djiwa.
  16. ^ Biran 2009, m/s. 234.
  17. ^ Filmindonesia.or.id, Ajah Berdosa.
  18. ^ Filmindonesia.or.id, Lintah Darat.
  19. ^ KBBI, m/s. 610.
  20. ^ KBBI, m/s. 653.
  21. ^ I.N. 1981, m/s. 151.
Sumber petikan

Pautan luar

sunting