Campur tangan tentera 2011 di Libya

Campur tangan tentera 2011 di Libya
Sebahagian daripada Perang Saudara Libya dan Operasi Unified Protector

Zon larangan terbang ke atas Libya serta pangkalan-pangkalan dan kapal-kapal perang yang terlibat dalam campur tangan ini
Tarikh19 Mac 2011 – 31 Oktober 2011[4]
(7 bulan, 1 minggu dan 5 hari)
Lokasi
Libya
Keputusan

Kemenangan NATO

  • Penggulingan kerajaan Gaddafi
Pihak yang terlibat

Negara-negara yang menguatkuasakan Resolusi UNSC 1973:


 NATO

 Jordan
 Qatar
 Sweden
 Emiriah Arab Bersatu


Libya Tentera Anti-Gaddafi

 Libya:

Komandan dan pemimpin

Opérasi Harmattan
Perancis Nicolas Sarkozy
Perancis Alain Juppé
Perancis Laks. Édouard Guillaud
Operasi Ellamy
United Kingdom David Cameron
United Kingdom Dr Liam Fox
United Kingdom Jen. David Richards
Operasi Mobile
Kanada Stephen Harper
Kanada Peter MacKay
Kanada Lt. Jen. André Deschamps
Operasi Odyssey Dawn
Amerika Syarikat Barack Obama
Amerika Syarikat Hillary Rodham Clinton
Amerika Syarikat Robert Gates
Amerika Syarikat Jen. Carter Ham
Itali Silvio Berlusconi
Itali Ignazio La Russa
Itali Jen. Claudio Graziano
Operasi Unified Protector
NATO Anders Fogh Rasmussen
Amerika Syarikat Laks. James G. Stavridis
Kanada Lt Jen. Charles Bouchard

Amerika Syarikat Lt Jen. Ralph Jodice
Itali LaksMdya. Rinaldo Veri
Libya Muammar Gaddafi 
[5]
Libya Saif al-Islam Gaddafi
(ditangkap 19 November)[6]
Libya Khamis Gaddafi 
Libya Al-Saadi Gaddafi
Libya Abu-Bakr Yunis Jabr  [5]
Libya Ali Sharif al-Rifi
Kekuatan
260 pesawat
21 kapal[7]
200 pelancar medium/berat SAM
220 pelancar ringan SAM [8]
600 meriam anti-pesawat[9]
Kerugian dan korban
Perancis Tiada
United Kingdom 1 laskar udara terkorban dalam kemalangan trafik di Itali
[10][11]
Amerika Syarikat 1 MQ-8 USN ditembak jatuh[12][13]
Belanda 3 Juruterbang Tentera Laut Belanda ditangkap (kemudian dibebaskan)[14]
Belanda 1 Lynx Tentera Laut Diraja Belanda dirampas[14]
Amerika Syarikat 1 F-15E USAF terhempas (Kerosakan mekanikal)[15]
Emiriah Arab Bersatu 1 F-16 UAEAF rosak semasa mendarat[16]

Libya 5,900 sasaran tentera termasuk[7]

  • 600 kereta kebal atau kereta perisai
  • 400 pelancar roket atau artileri

Libya Bilangan askar terbunuh atau cedera yang tidak diketahui (dakwaan NATO)[17]
72+ orang awam terkorban (mengikut Human Rights Watch)[18]
40 orang awam terkorban di Tripoli (dakwaan Vatican)[19]
Pihak tentera AS mendakwa tidak mengetahui kecederaan orang awam.[20]
Templat:Campaignbox Libyan civil war

Pada 19 Mac 2011, sebuah gabungan pelbagai negara pimpinan NATO memulakan campur tangan tentera di Libya, kononnya untuk melaksanakan Resolusi 1973 Majlis Keselamatan PBB. Tujuan dan pengundian Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu ialah mengadakan "satu gencatan senjata segera di Libya, termasuk menghentikan serangan semasa terhadap orang awam, yang dikatakan mungkin mewujudkan jenayah terhadap kemanusiaan ... melaksanakan larangan ke atas semua penerbangan di ruang udara negara itu – iaitu zon larangan terbang – dan mengetatkan sekatan terhadap rejim [Muammar] Gaddafi dan penyokongnya." Resolusi ini telah diambil sebagai tindak balas kepada peristiwa semasa Perang saudara Libya,[21] dan operasi ketenteraan bermula, dengan angkatan laut Amerika dan British menembak lebih 110 peluru berpandu Tomahawk,[22] pihak Tentera Udara Perancis, Tentera Udara Diraja British, dan Tentera Udara Diraja Kanada[23] membuat serangan mengejut diseluruh Libya dan sekatan tentera laut oleh angkatan Gabungan.[24] Jet-jet Perancis melancarkan serangan udara terhadap kereta kebal dan kenderaan Tentera Darat Libya.[25][26] Walaupun penggunaan serangan udara asing, campur tangan ini tidak mengandungi pasukan darat asing.[27] Tindak balas kerajaan Libya terhadap kempen ini tidak berkesan sepenuhnya, dengan tentera Gaddafi tidak mampu menembak jatuh sebarang pesawat NATO walaupun negara itu memiliki 30 pelancar berat SAM, 17 pelancar medium SAM, 55 pelancar ringan SAM (sejumlah 400–450 pelancar, termasuk 130–150 pelancar 2K12 Kub dan beberapa pelancar 9K33 Osa), dan 440–600 meriam pertahanan udara jarak dekat.[9][28]Nama rasmi yang diberi anggota gabungan bagi campur tangan ini adalah Opérasi Harmattan oleh Perancis; Operasi Ellamy oleh United Kingdom; Operasi Mobile bagi penglibatan Kanada dan Operasi Odyssey Dawn bagi pihak Amerika Syarikat.[29] Itali pada mulanya menentang campur tangan tersebut tetapi kemudian ditawarkan untuk mengambil bahagian dalam operasi dengan syarat NATO diberi memimpin misi ini dan bukannya negara-negara individu (terutamanya Perancis). Apabila syarat ini dipenuhi, Itali berkongsi pangkalan dan risikannya dengan pihak Sekutu.[30]

Daripada permulaan campur tangan, gabungan awal Belgium, Kanada, Denmark, Perancis, Itali, Norway, Qatar, Sepanyol, UK dan AS[31][32][33][34][35] berkembang ke 19 negara, dengan negara baru kebanyakannya menguatkuasakan zon larangan terbang dan sekatan laut atau menyediakan bantuan logistik tentera. Usaha ini pada mulanya dipimpin oleh Perancis dan United Kingdom, dengan pemerintahan dikongsi bersama Amerika Syarikat. NATO mengambil alih sekatan senjata pada 23 Mac, dinamakan Operasi Unified Protector. Satu percubaan untuk menyepadukan pemerintahan tentera kempen udara (sementara mengekalkan kawalan politik dan strategik dengan kumpulan yang kecil), pertama kali gagal atas bantahan kerajaaan Perancis, Jerman, dan Turki.[36][37] Pada 24 Mac, NATO bersetuju mengambil alih kawalan zon larangan terbang, manakala pemerintahan unit-unit tinjauan darat kekal bersama angkatan gabungan.[38][39][40] Penyerahan berlaku pada 31 Mac 2011 jam 06:00 UTC (08:00 waktu tempatan). NATO membuat 26,500 serangan mengejut sejak ia mengambil alih misi Libya pada 31 Mac 2011.

Pertempuran di Libya berakhir pada hujung Oktober susulan dari kematian Muammar Gaddafi, dan NATO menyatakannya akan menamatkan operasi ke atas Libya pada 31 Oktober 2011. Kerajaan baru Libya memohon agar misinya diperluaskan hingga akhir tahun,[41] tetapi pada 27 Oktober, Majlis Keselamatan mengundi untuk menamatkan mandat NATO bagi tindakan ketenteraan pada 31 Oktober.[42]

Lihat juga

sunting

Rujukan

sunting
  1. ^ Blomfield, Adrian (23 February 2011). "Libya: Foreign Mercenaries Terrorising Citizens". The Daily Telegraph. Diarkibkan daripada yang asal pada 10 March 2011. Dicapai pada 22 March 2011.
  2. ^ HUMA KHAN; HELEN ZHANG (22 February 2011). "Moammar Gadhafi's Private Mercenary Army 'Knows One Thing: To Kill'". ABC News. Diarkibkan daripada yang asal pada 8 April 2011. Dicapai pada 22 March 2011.
  3. ^ Meo, Nick (27 February 2011). "African Mercenaries in Libya Nervously Await Their Fate". The Daily Telegraph. Diarkibkan daripada yang asal pada 15 March 2011. Dicapai pada 22 March 2011.
  4. ^ "Nato chief Rasmussen 'proud' as Libya mission ends". BBC News. 31 October 2011.
  5. ^ a b "Muammar Gaddafi Killed as Sirte Falls". Al Jazeera. 20 October 2011.
  6. ^ "Gaddafi's son Saif al-Islam captured in Libya". BBC News. 19 November 2011.
  7. ^ a b "Operation Unified Protector Final Mission Stats" (PDF). NATO. 2 November 2012. Dicapai pada 13 September 2013.
  8. ^ "The North African Military Balance", Anthony H. Cordesman, Center for Strategic and International Studies, 29 March 2005, p. 32, p. 36
  9. ^ a b M. Cherif Bassiouni, "Libya: From Repression to Revolution", 13 December 2013, p. 138
  10. ^ Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernama autogenerated6
  11. ^ Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernama autogenerated7
  12. ^ Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernama helicrash
  13. ^ "U.S. Navy Drone Missing over Libya Was 'Shot Down' by Gaddafi's Forces". Daily Mail. 8 June 2011. Dicapai pada 7 August 2011.
  14. ^ a b "Three Dutch Marines Captured During Rescue in Libya". BBC News. 3 March 2011. Diarkibkan daripada yang asal pada 20 May 2011. Dicapai pada 11 May 2011.
  15. ^ "US Crew Rescued after Libya Crash". BBC News. 22 March 2011. Diarkibkan daripada yang asal pada 22 March 2011. Dicapai pada 22 March 2011.
  16. ^ "UAE Fighter Jet Veers Off Runway at Base in Italy: Report". Zawya/AFP. 27 April 2011. Diarkibkan daripada yang asal pada 18 January 2012. Dicapai pada 28 April 2011. [pautan mati]
  17. ^ "NATO: Gadhafi Forces Caught Mining Misrata Port". USA Today. Brussels. Associated Press. 29 April 2011. Dicapai pada 16 January 2012.
  18. ^ "Unacknowledged Deaths: Civilian Casualties in NATOs Air Campaign in Libya". Human Rights Watch. 14 May 2012. Dicapai pada 3 November 2016.
  19. ^ "Vatican: Airstrikes Killed 40 Civilians in Tripoli". The Jerusalem Post. 31 March 2011. Diarkibkan daripada yang asal pada 11 May 2011. Dicapai pada 31 March 2011.
  20. ^ "Coalition Targets Gadhafi Compound". CNN. 16 March 2011. Diarkibkan daripada yang asal pada 22 March 2011. Dicapai pada 21 March 2011.
  21. ^ Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernama UN-AllNecessaryMeasures
  22. ^ "Libya Live Blog – March 19". Al Jazeera. 19 March 2011. Diarkibkan daripada yang asal pada 19 March 2011. Dicapai pada 19 March 2011.
  23. ^ "Libya: US, UK and France attack Gaddafi forces". BBC News. 20 March 2011. Diarkibkan daripada yang asal pada 20 March 2011. Dicapai pada 20 March 2011.
  24. ^ "French Fighter Jets Deployed over Libya". CNN. 19 March 2011. Diarkibkan daripada yang asal pada 22 March 2011. Dicapai pada 19 March 2011.
  25. ^ "France Uses Unexplosive Bombs in Libya: Spokesman". Xinhua News Agency. 29 April 2011. Dicapai pada 29 April 2011.
  26. ^ Gibson, Ginger (8 April 2011). "Polled N.J. Voters Back Obama's Decision To Establish No-Fly Zone in Libya". The Star-Ledger. Dicapai pada 29 April 2011.
  27. ^ Norton-Taylor, Richard (24 August 2011). "Nato will not put troops on ground in Libya" – melalui www.theguardian.com.
  28. ^ "The North African Military Balance", Anthony H. Cordesman, Center for Strategic and International Studies, 29 March 2005, p. 32, p. 36
  29. ^ "Gunfire, Explosions Heard in Tripoli". CNN. 21 March 2011. Diarkibkan daripada yang asal pada 3 November 2012. Dicapai pada 20 March 2011.
  30. ^ Horace Campbell (2013). NATO's Failure in Libya: Lessons for Africa. African Books Collective. m/s. 77. ISBN 978-0-7983-0343-9.
  31. ^ "Qatar, several EU states up for Libya action: diplomat". EUbusiness.com. 19 March 2011. Dicapai pada 26 March 2011.
  32. ^ "Paris Summit Talks To Launch Military Action in Libya". European Jewish Press. 19 March 2011. Diarkibkan daripada yang asal pada 16 May 2011. Dicapai pada 26 March 2011.
  33. ^ "Libya: President Obama Gives Gaddafi Ultimatum". BBC News. 19 March 2011. Diarkibkan daripada yang asal pada 19 March 2011. Dicapai pada 26 March 2011.
  34. ^ "Libya: RAF Jets Join Attack on Air Defence Systems". WalesOnline. Diarkibkan daripada yang asal pada 27 January 2012. Dicapai pada 26 March 2011.
  35. ^ Batty, David (19 March 2011). "Military Action Begins Against Libya". The Guardian. Diarkibkan daripada yang asal pada 22 March 2011. Dicapai pada 26 March 2011.
  36. ^ Norington, Brad (23 March 2011). "Deal Puts NATO at Head of Libyan Operation". The Australian. Dicapai pada 23 March 2011.
  37. ^ Traynor, Ian; Watt, Nicholas (23 March 2011). "Libya No-Fly Zone Leadership Squabbles Continue Within Nato". The Guardian. Diarkibkan daripada yang asal pada 26 March 2011. Dicapai pada 24 March 2011.
  38. ^ Brunnstrom, David; Taylor, Paul (24 March 2011). "NATO reaches agreement on Libya command (Google cached page)". National Post. Diarkibkan daripada yang asal pada 2021-12-06. Dicapai pada 2019-10-14.
  39. ^ "NATO to police Libya no-fly zone". Al Jazeera. 24 March 2011.
  40. ^ Burns, Robert; Werner, Erica (24 March 2011). "NATO Agrees To Take Over Command of Libya No-Fly Zone, U.S. Likely To Remain in Charge of Brunt of Combat". Huffington Post. Washington D.C. Associated Press. Dicapai pada 16 January 2012.
  41. ^ "Libya's Mustafa Abdul Jalil asks Nato to stay longer". BBC. 26 October 2011. Dicapai pada 27 October 2011.
  42. ^ "UN Security Council votes to end Libya operations". BBC News. 27 October 2011. Dicapai pada 27 October 2011.

Bacaan lanjut

sunting

Pautan luar

sunting

Templat:Libyan civil war